To θέατρο του παραλόγου

auditorium benches chairs class
Photo by Pixabay on Pexels.com
Θεωρούν, ότι είναι (και είναι!) ανεξάρτητοι και πως δεν πρέπει να τους πειράξει κανείς. Δεν διαφωνώ με την ανεξαρτησία των σημαντικών θεσμών του κράτους. Παρόλα αυτά, και πέραν των αξιόλογων δικαστών που έχουμε σε αυτό το νησί, εντούτοις για το θέμα των αποκοπών, αποφασίζουν αυτοί για αυτούς, με δικά τους αιτήματα, και ας αδικείται ο υπόλοιπος κόσμος. Οι αποκοπές, εξακολουθούν να υφίστανται σχεδόν σε ολόκληρο τον δημόσιο, ημιδημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και αυτοί, ενώ σπούδασαν περί δικαιοσύνης και ισότητας, ( άκουσον άκουσον ) με μια απόφαση τους να κρίνουν, αναιρώντας τον εαυτό τους από τις αποκοπές. Και μάλιστα, να βγάζουν απόφαση μέσα σε ένα μήνα! Ενώ, η απόφαση για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους, εκκρεμεί δικαστικώς, εδώ και πέντε χρόνια!
Εύλογα, θα μπορούσαν και οι φορολογικές αρχές να πράξουν το ίδιο όπως έκανε η δικαστική εξουσία. Να απαιτήσουν, δηλαδή, να μην πειράξει κανείς το μισθολόγιο τους. Και γιατί όχι; Από τη στιγμή, που οι φορουπάλληλοι, μέσω καθημερινών ελέγχων, εντοπίζουν συνολικά και κάθε χρόνο αδήλωτα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, προσθέτοντας μεγάλα έσοδα στο κράτος, θα είχαν κάθε δικαίωμα και επιχειρηματολογία για το μισθολόγιο τους. Δεν το έπραξαν, σεβόμενοι το γενικότερο οικονομικό συμφέρον! Ενώ οι δικαστές…;
Ε ναι, η υπομονή έχει και τα όρια της…

Leave a comment