Όλο και αυξάνονται οι εφαρμογές στα κινητά μας. Για το που είμαστε, τι κάνουμε, πότε περπατάμε, που περπατάμε, αν περπατάμε. .

Δεν ξέρω, αλλά, προσωπικά, μου μοιάζει κάπως κωμικοτραγικό, το να δίνουμε ψηφιακή “αναφορά” για τον καθημερινό μας βηματισμό.

Από την άλλη όμως, η συγκεκριμένη εφαρμογή, έστω και εν άγνοια μας, μας δίνει υποσυνείδητα κίνητρο, για να περπατάμε ωσάν και θα κερδίσουμε το πρώτο βραβείο. .

Και ειλικρινά, είναι υπέροχο το τελικό αποτέλεσμα της εφαρμογής. Διότι, βλέπεις την αλλαγή, στον τρόπο που αθλεισαι και χαίρεσαι που προσθέτεις, ίσως, περισσότερες αντοχές, στη φυσική σου κατάσταση.

Μακάρι όμως, να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, όπου δεν θα χρειάζεται να μας δίνει κίνητρο, ένα ψηφιακό ρολόι, ή μια εφαρμογή στο κινητό. Να πηγάζει δηλαδή, η θέληση από μέσα μας και όχι μεσω του ψηφιακού μας σπρώξιματος. .

Προς το παρών, 6χλμ σήμερα. Αργά, μα σταθερά, συνεχίζουμε όσο αναπνέουμε και όσο ζούμε. .