Θαλασσογραφία

“Να μας πάρεις μακριά
να μας πας στα πέρα μέρη
φύσα θάλασσα πλατιά
φύσα αγέρι φύσα αγέρι”

Οι πιο πάνω στίχοι, θυμίζουν εκείνο το μακρινό ταξίδι που θα θέλαμε να κάνουμε. Το ταξίδι που θα μας βοηθούσε ίσως, να ανασάνουμε για λίγο.. Κάποιοι από μας, ανυπομονούμε, να πάμε ένα ταξίδι, για να ξεφύγουμε από τα ίδια και τα ίδια.

Η ζωή μας, μετά από ένα χρόνο, πια, με όλα τα στραβά και τα ανάποδα, τα οποία έφερε η επιδημία, μας άφησε εν τέλη, αρκετά σημάδια. .

Μετατραυματικά, θα έλεγε κανείς. .

Σήμερα, οι εμβολιασμοί προχωρούν με γοργούς ρυθμούς, ούτως ώστε να επιτευχθεί η ανοσία του πληθυσμού μας. Εντούτοις, σε κάποιες φτωχότερες χώρες, τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Και άνθρωποι που ζουν εκεί, νοσούν, πεθαίνουν και παρακαλάνε για ένα εμβόλιο. .

Για καλή μας τύχη, είμαστε σε καλύτερη μοίρα, από άλλους συνανθρώπους μας, που ζούνε στις φτωχότερες χώρες, χωρίς καν να έχουν μια ικανοποιητική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως έχουμε εμείς εδώ. Γιατί σε εμας, τουλάχιστον, μας δίνεται η ευκαιρία, να είμαστε καλά. Ακόμα και αν δεν το επιλέξει κάποιος, εξακολουθεί και πάλι να είναι τυχερός, μιας και του δίνεται αυτό το δώρο της επιλογής στη χώρα μας.

Και ναι, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο η επιστήμη, στη σύγχρονη εποχή που ζούμε. Γιατί όντως, σώζει ζωές. .

Και επιτέλους, εδώ στο νησί μας, το καράβι, αχνοφαίνεται στον ορίζοντα. Η ελπίδα σιγά σιγά κυριαρχεί ξανά, στα πρόσωπα, των ανθρώπων, ξεπερνώντας τις μικροβιοφοβίες και την πιθανότητα της μετάδοσης του ιού. Φαίνεται πως τα εμβόλια άρχισαν ήδη να κάνουν τη δουλειά τους. . Μέχρι νεωτέρας, όπου όλα είναι πιθανά. Προς το παρών, ζούμε με την αισιοδοξία για ένα όμορφο καλοκαίρι.