Βαδιζοντας

Η θερμοκρασία, αναλόγως, είναι καλή. Ούτε πολλή ζέστη, μα ούτε και κρύο. Εξαλου, πότε έκανε κρύο στην Κύπρο;

Βάλαμε τα κοντομάνικα μας, και περπατώντας, ολοκληρώσαμε τα τέσσερα χιλιόμετρα μας, μαζί με την κουμέρα.

Η ευχάριστη συντροφιά, σε συνδυασμό με το χιούμορ της, βοηθούν, στο να μην νιώθεις, ότι κυλάει ο χρόνος και έτσι το περπάτημα, γίνεται ακόμα πιο ωραίο. Έστω και με τον αργό ρυθμό βαδισματος μας. .

Αρκετοί άνθρωποι, αγνοούν τη γυμναστική, με όλα τα τρεχάματα και τις σκοτούρες της καθημερινότητας και δεν βρίσκουν την ώρα. Αναλόγως φυσικά και της διάθεσης. Ειδικά δε, όταν υπαρχουν και παιδιά.

Είπαμε, να συνδυάζουμε το περπάτημα μας, ταυτόχρονα με τις κούρσες για τα φροντιστήρια, των παιδιών της. Μέχρι φεριπειν, η μικρή να τελειώσει το μάθημα του μπαλέτου, εμείς, μέσα σε μια ώρα θα περπατάμε.

Και απλά περπατάμε. .

Οχι, για να χάσουμε περιττά κιλά.

Αλλά, κυρίως για την υγεία μας.

Για την ηρεμία μας.

Για τα οστά μας.

Για το ανοσοποιητικό μας.

Για την καρδιά μας.

Leave a comment