Σκόνη

Περπατούσα, με αυτή τη θέα,

δίχως πολυέλαια.

Η ημέρα, έγινε βράδυ,

λες και κατέβηκα στον Άδη .

Σαν σκηνή από ταινία θρίλερ,

με ακροβάτες και ζογκλέρ.

Τριγύρω, όλα σκονισμένα,

γκρι μουδιασμένα σύννεφα.

Ο ήλιος χάθηκε,

και αποκοιμήθηκε.

Leave a comment