Μετά από τρεις μήνες, δοκίμασα ξανά, τις αντοχες μου, στο τρέξιμο.

Με πολύ πιο χαλαρό ρυθμό, αλλά ένιωσα μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της διακοπής, ότι εν τέλει, το αγαπώ, αυτό το χόμπι.

Ο παραλιακός πεζόδρομος, ατελείωτος. Ξεκουραζει τα μάτια, μιας και τρέχεις παρέα, με τη θέα της θάλασσας.

Και τωρα που πλησιάζει το καλοκαίρι, το ιδανικό θα είναι, ο συνδυασμός, των δυο αθλημάτων. Με το κολύμπι εκεί τριγύρω στην περιοχή.

Όμορφα, δεν είναι;

Ο ηλιος, είναι η καλύτερη θεραπεία.

Φωτίζει τα πάντα.