Παιδί, προέφηβος, έφηβος. .

12,5 ετών. Λίγο πριν τα 13. Λίγο πριν το ξεκίνημα της εφηβείας. .

Πιάνω την κουβέντα, με τον αδελφοτεκνο, περί ανέμων και υδάτων, στην προσπάθεια μου, να τον απομακρύνω από το παιχνίδι σε μια εφαρμογή του κινητού του. .

-Πως πάει το γυμνάσιο;

-Καλά

– Καλοί, οι καθηγητές;

– Καλοί

-Όλα καλά λοιπόν.

-Ναι

– Θυμάσαι όταν ήσουν μικρότερος και ανυπόμονουσες να μιλάμε, για όλα, κάθε φορά που βλεπομασταν?

– Ναι, αλλά δεν έχω και τίποτα το νέο να πω.

– Εντάξει. Να ξέρεις όμως, ότι πεθυμησα πολύ να μιλάμε, όπως παλαιότερα, πριν να εμφανίσεις, αυτά τα σημάδια της εφηβείας. .

– ( Χαμογέλασε)

Το κινητό, το άφησε στην άκρη του καναπέ. Ευτυχώς, λέω από μέσα μου. .

Και τώρα τι; Τι κουβέντες θα κάνω, με ένα προεφηβο και σχεδόν έφηβο αγόρι; Δεν είναι μωρό παιδί πια. .

Στην τηλεόραση, λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό, βλέπαμε τις ειδήσεις, από ένα ευρωπαϊκό κανάλι. Λίγο πολύ, είδαμε τις εξελίξεις, από την Αγγλία μέχρι το Ιράν. .

-Στην Αγγλία τι θέλουν πια, οι άνθρωποι και όλο διαδηλώνουν; Έδιωξαν τον Τζόνσον. Να διώξουν και αυτήν τώρα;

-(κάνω μια παύση, ακουγωντας το ερώτημα του, κάπως έκπληκτη. . )

– Μάλλον φταίει το ότι ακριβωσε το ρεύμα και θύμωσαν οι άνθρωποι.

– Ε και; Αφού σε όλες τις χώρες, ακρίβωσε το ρεύμα.

– Μπορεί να θέλει η Λιζ, να αλλάξει κάποιους νόμους, που πιθανόν να μην αρέσουν.

– Ίσως επειδή, θέλει να πληρώνουν οι πλούσιοι, λιγότερους φόρους.

– Μα δεν είναι σωστό.

– Όχι βέβαια!

Κάνω μια διακοπή, από τις γνώσεις του νεαρού και τον ρωτάω αν θέλει το τελευταίο κρουασάν. Μιας και το μυαλο, χωρίς τροφή, δεν γίνεται. Ναι, για το δικό μου το μυαλό λέω. .

– Αν ειναι δυνατόν! Το δες αυτό;

– Ποιο αυτό; (Βλέπωντας κυρίως, το κρουασάν, μετρώντας σιωπηρά, τις θερμίδες . . )

– Στη Σερβία, εάν σε περίπτωση που ένας gay ανάμεσα στο ζευγάρι, αρρωστήσει, τότε, δεν επιτρέπουν στον άλλο να τον επισκεφθεί στο νοσοκομείο.

– Κρίμα. Και αυτοί άνθρωποι είναι.

– Ε ναι, προφανώς. Αλλά ο κόσμος, διαδηλώνει στη Σερβία, κρατώντας εικόνες του Χριστού, φωνάζωντας ενάντια στους gay, ωσάν και είπε ο Χριστός να μην θέλουν τους gay.

– Και όμως, ο Χριστός, είπε “Αγαπάτε αλλήλους”.

– Χάχα, ναι.

– Πρεπει να σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι, έχουν το δικαίωμα στην αγάπη και αυτό το δικαίωμα, δεν μπορεί να το στερήσει κανένας. Στη δική μας χώρα, δεν έχουμε ευτυχώς, τέτοια παράλογα όπως στη Σερβία. Διότι, οι γάμοι επιτρέπονται.

– Όχι, δεν επιτρέπονται.

– Τι εννοείς;

– Με πολιτικό γάμο επιτρέπονται και όχι με θρησκευτικό.

– Α ναι, σωστά. Έχεις δίκαιο. Ξέχασα ότι υπάρχει και η θρησκεία στη χώρα μας. .

– Ναι, επίσης στο Κόσοβο, σκεψου πως, δεν έχουν ακόμα νόμους. Δεν έχουν νόμο για το όριο της ηλικίας στο αλκοόλ και ούτε για την αγορά των τσιγάρων.

– Μα αυτό δεν το πε στις ειδήσεις. Συγνώμη, αλλά εσύ πως τα ξέρεις όλα αυτά. . ;

– ( Χαμογέλασε)

– Μιας και μου φαίνεται πως τα ξέρεις όλα αυτά τα κοινωνικόπολιτικά δρώμενα, για πες. . στο Κόσοβο, κάτι παρόμοιο, δεν έχουν, όπως με την δική μας την κατάσταση εδώ στο νησί; Όπως με το ψευδοκράτος, που θέλει να αναγνωριστεί;

– Όχι. Δεν είναι το ίδιο. Το Κόσοβο, το αναγνωρίζουν ήδη, πολλές χώρες.

– Α, μάλιστα.

– Έχουν τη δική τους σημαία. Μοιάζει σαν την σημαία της Κύπρου. Έχουν και αυτοί τη χώρα τους επάνω, μαζί με έξι αστέρια.

Εννοείται, πως αποτέλειωσα το κρουασάν.

Λίγο μετά την συζήτηση μας, γκουγκλαρα τη σημαία του Κόσοβου.

Τα αστέρια ήταν όντως έξι. .