Ήταν 1η Ιουλίου του 2018, όταν είχα πατήσει για πρώτη φορά στη ζωή μου, τα χώματα αυτής της όμορφης παραλίας.

Γύρω στα οκτώ χιλιόμετρα, λίγο έξω από το Ριζοκαρπασο, βρέθηκα, ίσως από πείσμα, μιας και ήθελα να γνωρίσω τους άγνωστους για μένα, τόπους, όπως και κάθε μέρος σε ολόκληρη την Κύπρο, από την ημέρα που άνοιξαν τα οδοφράγματα. Από το Καραβοστασι μέχρι τον Απόστολο Ανδρέα. .

Την 1η Ιουλίου, λοιπόν, είχα την τύχη να κολύμπησω στην συγκεκριμένη παραλία. Στα πενήντα μέτρα απόσταση, βρισκόταν ο αρχαίος ναός του Αγίου Φιλωνος.

Από την ημέρα εκείνη, ήθελα να πηγαινω ξανά και ξανά, τα επόμενα καλοκαίρια μιας και οι τοποθεσίες, εκεί τριγύρω στην βόρεια ακτή της Κύπρου, στην χερσόνησο της Καρπασιας, κρύβονται τόσοι κρυμμένοι αρχαίοι θησαυροί, όπως είναι τα εκκλησιαστικά χτισματα επί βυζαντινής περιόδου. Όμως τα τελευταία τρία χρόνια, δεν ξαναπήγα, λόγω της άσχημης κατάστασης στο κυπριακό πρόβλημα, η οποία κατάσταση, χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Ετσι λοιπόν, δεν είχα την διάθεση, μα ούτε και την όποια ελπίδα . .

Διάβαζα τις χθεσινές ειδήσεις. Λένε, ότι θα φτιαχτεί μια ναυτική βάση στην περιοχή η οποία θα χρησιμοποιείται από την Τουρκία για δικούς της σκοπούς. .

Και το χειρότερο από όλα, (όπου τα πράγματα χειρότερα δεν γίνονται ), η παραθαλάσσια περιοχή, περιφραχθηκε από το στρατό, με συρματοπλεγμα και μας ενημερώνουν, πως δεν θα ξαναδούμε, αυτή την παραλία. Απαγορευμένη, λένε. .