Πολλή η κίνηση στο κέντρο της Αμμοχωστου.

Αυξημένοι οι αλλοδαποί, κυρίως από τις αφρικανικές χώρες. Δεν ένιωσα κάποια διαφορά, διότι και εδώ έχουμε αρκετούς Αφρικανους.

Πολύ περισσότερα επίσης τα καφενεία της νεολαίας, τα εστιατόρια, αλλά και τα ξενοδοχεία.

Από την τελευταία φορά που είχα πάει, ομολογώ πως άλλαξαν αρκετά, τα πράγματα.

Εκείνο δε που ξενίζει ίσως πιο πολύ, είναι τα κτηματομεσιτικα γραφεία που φαίνονται δεξιά και αριστερά στο δρόμο, κάθε 500 μέτρα. .

Πότε πρόλαβαν;

Ένα από αυτά, είχε το όνομα Νorthernland. .

Και προχωράς λιγο παρακάτω με το αυτοκινητο και βλέπεις πράματα και θάματα, στην περιοχή του Τρικωμου, του Μπογαζιου, στα Γαστρια και εκεί τριγύρω, τα οποία θάματα θα γίνουν ισάξια με της Λεμεσού τα θάματα, όπως πάμε. .

Ήθελα να κάνω μια παύση στο μοναστήρι του Απόστολου Βαρνάβα, εκεί όπου θάφτηκε ο Αποστολος.

Οι τουρίστες από τις ευρωπαϊκές χώρες, γέμιζαν τον χώρο. Οπου υπάρχει ένα αρχαιο μνημείο, βλέπεις και ένα λεωφορείο. .

Ήθελα λίγη ησυχία, αλλά εντάξει, έκανα υπομονή. Περίμενα, μέχρι να φύγουν, ούτως ώστε να κατέβω τα σκαλιά . .

Δεν είδαμε τούτη την φορά, χταπόδια, στο λιμανάκι του Μπογαζιου, αλλά ήταν ήσυχα και ήρεμα. .

Δεν καθησαμε σε εστιατόριο, γιατί τους είχα ενημερώσει από πριν, πως ήθελα μια σύντομη βόλτα μιας και δεν μπορώ γενικά, πολλές ώρες μακρυά από το σπίτι και έτσι ο παπας μου, προνόησε να φτιάξει σάντουιτς και φάγαμε εκεί στην παραλία του χωριού, με τους ψαράδες τριγύρω.

Αν και ομολογώ πως απογοητευτηκα, που δεν φαινόταν το Καστρουλι από τον κύριο δρόμο, λόγω των καινούργιων πολυκατοικιών και ξενοδοχείων . .

Τελοσπαντων.

Νοδερλαντ και πράσινα άλογα, λένε κάποιοι που αρέσκονται να πιστεύουν ακόμα σε παραμύθια . .

Αλλά δυστυχώς, ας το παραδεχτούμε. Μετά από τόσα χρόνια, τους δώσαμε το νοδερλαντ, στο πιάτο. .