Διάβαζα αυτές τις μέρες για την γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Όπως ο κάθε πολίτης που δείχνει ένα ενδιαφέρον για την ετήσια γενική συνέλευση,σε ότι αφορά τη διεθνή επικαιρότητα αλλά και για τον τόπο του.

Είναι ομως πικρή η αληθεια, που βγαίνει κάθε φορά από αυτή την ιστορία της υποτιθέμενης συνέλευσης. Όταν δηλαδή, υπάρχουν οι μεγάλοι παίχτες μέσα στην σκακιέρα, οι μικροί παίχτες, όση διπλωματία και αν χρησιμοποιήσουν , πολύ λίγο θα τους ωφελήσει, ειδικά όταν τα πράγματα πια άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν. .

Η ομιλία του Ερντογάν, σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, έγινε με ένα πολύ πιο αυταρχικό ύφος: «Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της ΤΔΒΚ και να αποκτήσει διπλωματικούς, πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με αυτήν τη χώρα». Υποστήριξε με αυτό τον τρόπο, την τκ κοινοτητα, αγνοωντας πλήρως την ύπαρξη της ΚΔ και τη λύση μέσω της ΔΔΟ.

Απο την άλλη, η ομιλία του Χριστοδουλίδη, ήταν πολύ καλή με μια δόση ειλικρίνειας για τις καλές σχέσεις των τκ και των εκ στο νησί, για τις επόμενες γενιές που πρέπει να έχουν ένα κοινό και ειρηνικό μέλλον. Τόνισε επίσης την αναγκαιότητα της λύσης στο νησί μας, μέσω της ΔΔΟ.

Δεν γνωριζω για το που θα καταλήξει ο μακροχρόνιος αγώνας μας, όταν η τκ πλευρά ήδη ξεκαθάρισε την θέση της με την υποστήριξη του Ερντογάν.

Να σημειωθεί ότι η Ρωσία, έχει ήδη ανακοινώσει το άνοιγμα προξενείου προς διευκόλυνση των ρώσων πολιτών που διαμένουν στα κατεχόμενα.

Όσο για το νέο παράνομο δρόμο στην Πύλα, που αποφάσισε ο τουρκικός στρατός να φτιάξει, θα ολοκληρωθεί και μεις δεν θα πάρουμε καν χαμπάρι. .

Εκείνο όμως που προβλέπω είναι οτι θα συνεχιστούν οι μακροχρόνιες υπερωρίες εκ μέρους της εκ πλευράς. .