Δεν το λες και εκδρομή διχως τις έννοιες, ειδικά οταν προκύπτουν ιατρικά ραντεβού σε μια άλλη πόλη αλλα παρολα αυτα χαίρομαι να συνοδεύω τα αγαπημένα μου πρόσωπα στα ραντεβού τους και να το συνδυάζουμε με μια μικρή βολτα λίγο εκτός της πόλης ή στην διπλανή πόλη , για αλλαγή διάθεσης.

Επίσης μου αρέσει να οδηγώ . Να χω δηλαδή την αίσθηση της ευθύνης. Κάθε φορά μου λεει «να το οδηγήσω εγώ για να ξεκουραστείς» . Το ίδιο και στην επιστροφή. Έλα όμως που επιμένω και γίνεται το δικό μου. .

Ευτυχώς το κλιματιστικό του αυτοκινήτου επαναλειτούργησε αφού πρώτα φρόντισα να παρω το αμάξι στον ειδικό. Μέχρι και στηθοσκόπιο χρησιμοποίησε. Μου φάνηκε αστειο αλλα στην πραγματικότητα δεν ήταν διότι και οι μηχανές έχουν ψυχή. Ειδικά έτσι οπως πάμε. Σωστά;

Παντως ήταν εξαιρετική η δουλειά του μιας και εχω αυτες τις μέρες δροσερό αεράκι και μπορω επιτέλους να οδηγώ σε άλλες πόλεις διχως τα ουφ μέσα στη ζέστη . .

Και αφού φτάσαμε σε μια άλλη παραλιακή πόλη , παρατήρησα οτι δικαίως εκλέχθηκε δήμαρχος. Τόσα έργα τους έκανε. Μέχρι και παραλία τους έφτιαξε εκεί στο λιμανάκι για να μπορεί να κολύμπα ο κόσμος.

Ευτυχώς όμως που υπήρχαν οι φοινιτζιες και έκαναν σκιά μέσα στον καύσωνα. .

Φάγαμε αφού λίγο πριν, είδαμε τα καλαμάρια (τέσσερα κιολας) να κολυμπούν εκεί διπλα μας και μας έκαναν παρεα .

Φεύγωντας , έκανα την σκέψη πως η πόλη μου η Λαρνακα, μπορεί να ειναι μικρή με μισότελειωτα ή και ανύπαρκτα έργα αλλα έχει μοναδικές παραλίες. Δεν έχει τα βαθιά νερά της Παφου, μπορείς να πατάς στην άμμο χωρις να φοβάσαι οτι εχεις μπροστά σου αθεατους βράχους και το πιο σημαντικό ειναι οτι το κολύμπι μπορεί να συνδυαστεί και με περπάτημα.

Λιγο πριν φτάσουμε στην πόλη , ενα αυτοκίνητο πιο πισω, αναβόσβηνε τα φώτα. Μα απο ποτε η αστυνομια αλλαξε αστυνομικά οχηματα και δεν πηρα χαμπάρι ; Εντυπωση μου κανε οτι τα μπλε φωτάκια ειναι κάτω χαμηλά και οχι πάνω στο αυτοκίνητο. Και γιαυτο μου πήρε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να αντιληφθώ τι ήταν.

Σταμάτησα στην άκρη, Με ενημερώνει ο αστυνομικός πως έδειξε κάποιο πρόβλημα η συσκευή του απο τα νούμερα του αυτοκινήτου μου . Λέω «πιθανον να ειναι λόγω των εξωδίκων απο τα φώτα τροχαίας που κακώς παγίδευαν τους οδηγούς στην προσπάθεια μας να στρίψουμε δεξιά ενω το πράσινο βέλος κρατούσε μονάχα για τρια δευτερόλεπτα . Μέχρι και ο υπουργός το παραδέχτηκε οτι ήταν δυσλειτουργικά τα φώτα » .

Μου σύστησε να μιλήσω με το αρχηγείο. Αφού τον ενημέρωσα οτι πλήρωσα ηδη τα δυο εξώδικα και οτι εχω ακόμα δυο , και αφού τον ρώτησα να μου πει την όλη εικονα μου μέσα στην συσκευή του , ψαχνει στο λογισμικό του βάζει την ταυτότητα ρώτησε και την συνάδελφο του τηλεφωνικώς, αλλα δεν τους έβγαζε τίποτα μήτε βαθμούς ποινής μήτε προστιματα . Έλα Χριστέ και Παναγία μου, πάει χάλασε το λογισμικό . .

Τουλάχιστον έμαθα οτι αμα ειναι η πρώτη φορά που ξεπερνά κάποιος πολίτης τους βαθμούς ποινής άνω των δώδεκα τοτε ο δικαστής μπορεί να μην πιάσει την άδεια οδήγησης.

Εν πασει περιπτώσει. Υγεία!

Το ευχάριστο ήταν πως στην επιστροφή για όση ώρα οδηγούσα , κοιμόντουσαν στο αυτοκίνητο και ήταν απο τις πιο ήρεμες στιγμές τους, μετα απο τόσο καιρό στα απανωτά ιατρικά ραντεβού που είχαν κουράσει . .