Ξυπνάς το πρωί , βγαίνεις έξω στην αυλή , νιωθεις την ζεστη αύρα να σε τυλίγει και θες επειγοντως να πας σε μια παραλία για βουτιές αντι για δουλειά .

Ξυπνάς επίσης το πρωί και δεν ξέρεις τι να φορέσεις. Η μόνη εναλλακτική ειναι τα αμάνικα, οι κοντές φούστες ή τα αέρινα φορέματα.

Μόνο έτσι βγαίνει η μερα.

Πραγματικά ποιος φοράει τα τζιν αυτες τις ζεστές μέρες ;

Με τα μαγιό θα έπρεπε να κυκλοφοραμε αλλα έλα που υπάρχουν οι άγραφοι συντηρητικοί ενδυματολογικοί κανονισμοί και δεν δουλεύουμε κιολας σε παραθαλάσσιο μπαράκι.

Αν και δεν θα ήταν άσχημη ιδέα το μπαράκι σε καποιο τροπικό νησί να πίνουμε μαργαρίτες .

Τελοσπαντων. .

Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν τα κλιματιστικά στα γραφεία, διαφορετικά δεν θα αντέχαμε.

Στην πόλη μου, υπάρχουν πολλά παραθαλάσσια μπαράκια όπου μπορείς να φας να πιεις και να κανεις μπάνιο στη θάλασσα.

Μπορεις να απολαμβάνεις τη θάλασσα διχως τις σκέψεις.

Μπορείς να πίνεις χαλαρα το ποτο σου και να γελάς απο τη ζάλη.

Στο κάτω κάτω οι άνθρωποι έτσι θα έπρεπε να λειτουργούν.

Χαλαρά . .