Ειχα την ευκαιρία να διαβάσω το βιβλίο του Παύλου Παμπορίδη, στην παραλία με την ησυχία μου, το οποιο, ομολογώ πως με ταξίδεψε.

Οχι μόνο λόγω της κυπριακής διαλέκτου, μέσα σε όλες τις σελίδες , οχι μόνο για τις περιγραφές των συνθηκών εκείνης της εποχής του χίλια πεντακόσια εβδομήντα, οπου η Κύπρος βρισκόταν εν μεσω πολέμου μεταξύ Βενετών και Οθωμανικης αυτοκρατορίας, οχι μόνο για τις αλυκές στη πόλη μου τις οποιες πια μπορω να τις βλέπω με την ματιά του συγγραφέα, αλλα και επειδή μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε οτι η ιστορία του τόπου, ακόμα μας «κυνηγά» . .

Εξαιρετικό βιβλίο !