
Ήλιος, τσιπς και θάλασσα. .
Ίσως ειναι η πρώτη φορά που με παίρνει ο υπνος μέσα σε μια βάρκα. Ή μάλλον μέσα σε πλοιάριο. Απο αυτα τα boats που μεταφέρουν τους τουρίστες στο blue lagoon.

Με συνεπήρε το νανούρισμα απο τον ήχο της μηχανής ετσι ωραια οπως κουνιόταν η βάρκα περα δώθε.
Οι τουρίστες ήταν με τον ενθουσιασμο και την ανυπομονησία να βουτήξουν ενω εγώ αποκοιμήθηκα πάνω στα πόδια της μαμας μου .

Τι ωραίος υπνος. Έστω και για ενα τέταρτο. .
Δεν ειχα σκοπό να κολυμπήσω στο blue lagoon διότι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο κολυμπάω στην πόλη μου.
Ήθελα απλα να ξαναδώ το βουνό απο την άλλη πλευρά. Προς το παρών δεν εχω γιωτ και έτσι πλήρωσαμε είκοσι ευρώ ο κάθε ένας για να το δούμε. Σε λίγα χρόνια, στα πενήντα μου έτη ίσως αποκτήσω και γω οπως ένας φυσιολογικός ανθρωπος ενα γιωτ (λέμε τώρα…) . Απο αυτα που έχουν σαλόνια τηλεόραση κουζίνα μάγειρα και καπετάνιο. .
Στα σοβαρά όμως , οσοι με ξερουν , ξερουν πως η ζωή μου ,ειναι η θαλασσα.
Ομολογώ πως με την δουλειά κάθε μερα, με την αϋπνία των ημερών και με τις περίπου δυο ώρες οδήγησης, μέχρι το δυτικότερο σημείο της Κύπρου, μου βγήκε η κούραση πάνω στην βάρκα .
Για να μαστε ειλικρινείς, η χερσόνησος του Ακαμα , όσες φορές και αν πας , ειναι πάντα μια απόλαυση . Γεωλογικά και τοπογραφικά, θυμίζει λίγο απο Ιθάκη οταν ειχα παει παλαιότερα .

Κατά μήκος της ακτογραμμής του Ακαμα καθώς κινείται η βάρκα , ξεπροβάλουν νησάκια και βραχονησίδες.

Ο σταυρός

Το blue lagoon

Βράχοι

Η θέα

Η Ρήγαινα (εκείνη η γνωστή κυρία που τα ήθελε όλα δικά της , κτήματα, χωραφια, πύργους και εργάτες … ) . Τι αππωμενο πλασμα θε μου. Μαλλον ριναι γιαθτο το λόγο που ο Διγενής, πεταγε τους βράχους, σε ολα τα μερη της Κύπρου. ,

Ο βράχος του Διγενή ίσως ;
Παρόλο που ο καύσωνας ήταν και ειναι ακόμα στα κέφια του , εντούτοις, το απόγευμα στη Δρούσεια, και στην Ινεια, ήταν σχετικα καλό.

Ποσο μαρεσουν τα παραδοσιακα σπίτια και οι πλατείες στα χωριά. .

Ποσο μαρεσει οταν δεν υπάρχει κίνηση απο αλλα οχηματα στο κέντρο του χωριού και μπορείς να οδηγάς άφοβα διχως να χρειαστεί η όπισθεν σε ανηφόρα ειδικά οταν το μέρος της διαμονής, ειναι μέσα στα στενά δρομάκια.

Εδώ βούτηξα και δροσίστηκα.

Το μπαρ και η θέα

Αυτα τα δέντρα πρέπει να φυτευτούν παντού στην Κύπρο. Κάνουν πολλη σκιά.

Δεν χρειάστηκε το κλιματιστικό . Φύσαγε ενα ωραίο αεράκι απο το μπαλκονάκι μου.

Το βραδυ με τα φωτάκια στο βάθος . .
Νομίζω πως ο Ιούλιος ειναι ο καλύτερος μήνας για να σαι στο χωριο. Οχι μόνο λόγω της μειωμένης τουριστικής κίνησης αλλα και επειδή η θάλασσα ειναι ζεστή οταν πας για κολύμπι στο Λατσι.

Η πιο ωραία ώρα για κολύμπι ειναι μεταξύ 6 μέχρι 8 το πρωί. Πριν βγει ο ήλιος και σε κάψει . .
Ομολογώ πως ενα θετικο του να κολυμπάς στο Λατσι ειναι πως δεν υπάρχει ο φόβος να σου κλέψουν κινητό κλειδιά πορτοφόλι μιας και τα βλέπεις ακριβως μπροστά σου στο ενα μέτρο απόσταση. Διότι με το που μπαίνεις μέσα στο νερό με ενα μπλουμ βυθίζεσαι . . ενω στη Λαρνακα περπατάς περίπου μισό χιλιόμετρο για να μπεις στα βαθιά και κάθε φορά η ίδια ιστορία και αγωνία με τα κινητά κλειδιά πορτοφόλια.



Μαρεσουν τα ηλιοβασιλέματα . .

Μου αρέσουν τα χρώματα του πρωινού .
Μαρεσουν οι φιλόξενοι άνθρωποι που μοιράζουν την καλωσύνη τους στα καφενεία των χωριών.
Μου αρέσει η απλότητα.
Τις επόμενες μέρες λέω να πάω σε άλλο χωριό μέχρι να διαλέξω το αγαπημένο μου μέρος.
Θα φέρομαι σαν την Ρηγαινα που σύμφωνα με τους μύθους επέλεγε τα κτήματα της, με την πιο ωραία θέα στο νησί.
Σε ολόκληρο το νησί αυτή, ενω εμεις μείναμε με το μισό νησί . .
