Η νεολαία αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας και τον δείκτη της ιστορικής συνείδησης. Σήμερα, βλέπουμε δύο διαφορετικές εκφάνσεις της νέας γενιάς, με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό.

Στην Κύπρο, πριν λιγες μέρες, οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους για να καταδικάσουν το ψευδοκράτος. Με συνθήματα που ζητούν την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, εξέφρασαν την αγωνία και την αποφασιστικότητα μιας γενιάς που δεν αποδέχεται την κατοχή και την αδικία. Η στάση αυτή δείχνει υπευθυνότητα, ιστορική μνήμη και προσήλωση σε ένα αίτημα που παραμένει επίκαιρο: την απελευθέρωση της πατρίδας τους.

Την ίδια στιγμή, στη Θεσσαλονίκη, μια ομάδα Κύπριων φοιτητών που σπουδάζουν εκεί, φώναξε συνθήματα που ξεπερνούν το πλαίσιο της εποχής. Το αίτημα «Έξω τα κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο» είναι σαφώς δίκαιο και αυτονόητο. Όμως, η προσθήκη συνθήματος, όπως «Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα» με το κάψιμο της σημαίας ψευδοκράτους έξω από το τουρκικό προξενείο , αποτελεί αναχρονισμό και απερίσκεπτη ενέργεια η οποια έρχεται σε αντίθεση με τις προσπάθειες που γίνονται εκ μέρους της κυβέρνησης σε διπλωματικό επίπεδο προς επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η ένωση δεν είναι σήμερα ούτε πολιτικά εφικτή ούτε ιστορικά επίκαιρη. Αντίθετα, τέτοια συνθήματα αποδυναμώνουν το κεντρικό μήνυμα της απελευθέρωσης και δημιουργούν εντυπώσεις που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες του κυπριακού λαού.

Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Από τη μια, μια νεολαία που στέκεται με σοβαρότητα απέναντι στην Ιστορία και διεκδικεί το αυτονόητο. Από την άλλη, μια νεολαία που παρασύρεται σε αναχρονιστικά συνθήματα αναπαράγοντας ιδεολογήματα που δεν υπηρετούν τον αγώνα της Κύπρου.

Πρόσφατα η εφημερίδα Milliyet, σε πρόσφατο άρθρο του διευθυντή της κάνει αναφορά στο περιστατικό και δείχνει πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ο υπερβολικός πατριωτισμός όταν μετατρέπεται σε φανατισμό κάτι που μπορεί δυστυχώς να χρησιμοποιηθεί απο την Τουρκία ως πρόσχημα για περαιτέρω ένταση και σύγκρουση στην χώρα μας.

Η Κύπρος χρειάζεται φωνές που να απαιτούν ελευθερία και δικαιοσύνη, όχι συνθήματα που ανακυκλώνουν παλιές ιδεολογίες. Η ευθύνη της νέας γενιάς είναι να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη και να διεκδικήσει το μέλλον με καθαρότητα και ρεαλισμό.