Μέρες ποιητικές , μέρες μελαγχολικές, μέρες σκέψεων, μέρες ενοχλήσεων για ορισμένους . .

Χθες, η πρόεδρος της βουλής , απέστειλε υπο την ιδιότητα του προέδρου του κόμματος της , μια επιστολή προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αμέσως μετα την ανοιχτή επιστολή της Ολγκίν. (η επιστολή Αννίτας εδώ )

Δεν ενοχλήθηκε όμως μόνο ο πρόεδρος της ΚΔ. Ενοχλήθηκαν και αρκετοί άλλοι που στέκουν συνηθως σε μια γωνία περιμένωντας να κρίνουν την κάθε κίνηση της, όπου αρχίζουν να «πυροβολούν» .

Μια εύλογη απορια που δημιουργείται ειναι η εξής. Προς τι η ενόχληση ; Προς τι όλος αυτός ο ντόρος σε εφημερίδες και σε σοσιαλ μίντια, για μια επιστολή που εγινε στην πιο κατάλληλη ώρα ακριβως μετα τις προειδοποιήσεις της Ολγκίν για τυχόν άλλες εναλλακτικές σε οτι αφορά τη λύση του κυπριακού προβλήματος;

Στην επιστολή η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, αναφέρει συγκεκριμένες εισηγήσεις . Εκείνο που έχει την σημασια του στην επιστολή, δεν ειναι τοσο οι εισηγήσεις, αλλα κυρίως το οτι μια πρόεδρος ενός κόμματος, τόλμησε να τις κάνει διχως να λογαριάζει εάν χάσει ή κερδίσει ψήφους. Τις έχει κανει, γιατι τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο και για να σωθεί οτιδήποτε απέμεινε να σωθεί . .

Χωρις τα ποιήματα .

Χωρις τις ειρωνείες.

Με σοβαρότητα.

Κοιτώντας μπροστά.